Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ TRUMP ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ



Πετρος Βασιλειαδης
Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ TRUMP ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.

Οι ακραίοι ευαγγελικαλιστές, η συμμαχία Τραμπ-Πούτιν, και το τέλος του κόσμου μέσω του…Ισραήλ
Ας μεταφερθούμε λίγο έξω από τον μικρόκοσμο της πατρίδας μας, και ας ξεχάσουμε για λίγο το επικοινωνιακό φιάσκο της κακόγουστα και ερασιτεχνικά προετοιμασμένης επίσκεψης του Ερντογάν. Στα σημαντικά γεγονότα των τελευταίων ημερών ήταν αναμφισβήτητα τα όσα συνέβησαν στις 6 Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, του Santa Claus ή Αϊβασίλη του δυτικού χριστιανικού κόσμου, με την εορτή του οποίου εγκαινιάζεται στα κοσμικά περιβάλλοντα η ιερότερη περίοδος των χριστιανών.
Αυτή την ημέρα επέλεξε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump για την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Και το έκανε για να ικανοποιήσει, όχι τους Ισραηλινούς, ασχέτως της αντιδράσεως της κυβέρνησής τους, αλλά τους αφελείς και άκρως επικίνδυνους ακραίους ευαγγελικούς ψηφοφόρους του, όπως επικοινωνιακά άφησε να εννοηθεί με την παρουσία και του αντιπροέδρου του Mike Pence, εκλεκτού των ακραίων συντηρητικών born-again evangelicals. Όλων δηλαδή εκείνων που αιώνες τώρα αφελώς επιδιώκουν την επανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος, προκειμένου να επέλθει το τέλος του κόσμου και να αρχίσει (όχι η ουράνια αλλά) η επί της ΓΗΣ Βασιλεία του Χριστού! 
Με διαφορετικό αφήγημα πορεύεται και η Μόσχα, με μια ουσιαστικά νέα εκδοχή περί «τρίτης Ρώμης», αυτή τη φορά εναντίον όχι τόσο της Ορθοδόξου «Νέας» (και όχι δευτέρας) Ρώμης, αλλά όλων των χριστιανών, δια της θεωρίας περί Rushky Mir και διεφθαρμένου του λοιπού μοντέρνου κόσμου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό ήταν και το επιστέγασμα της μεγάλης εκκλησιαστικής φιέστας που έληξε λίγες μόνο μέρες νωρίτερα (2 Δεκεμβρίου, βλ. https://panorthodoxcemes.blogspot.gr/2017/12/blog-post_4.html?m=1), που ουσιαστικά υποβάθμισε την τεράστιας σημασίας Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενός γεγονότος μάλιστα σημαντικού όχι μόνον για τον Ορθόδοξο μικρόκοσμό μας, αλλά για ολόκληρο τον θρησκευτικό κόσμο. Άλλωστε αυτό το γεγονός, στο οποίο πρωτοστάτησε ο μεγάλος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, όπως και οι αξιόλογες πρωτοβουλίες του Πάπα Φραγκίσκου, έχουν διεθνώς αναγνωριστεί ως ελπιδοφόρα μηνύματα ειρήνης και προόδου για την οικουμένη, στον αντίποδα της καταστροφικής πολιτικής των πολιτικών ηγετών Δύσης και Ανατολής, χωρίς την απαιτούμενη δυστυχώς κριτική απόσταση των αντίστοιχων εκκλησιαστικών ηγετών των χωρών τους.
Οι σοβαροί και προοδευτικοί Εβραίοι των ΗΠΑ υποστηρίζουν ευθαρσώς ότι: «βεβαίως, η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ. Είναι όμως και η πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης, που σήμερα βρίσκεται υπό κατοχή από τον ισραηλινό στρατό και αδυνατεί να ασκήσει την κυριαρχία του στα αραβικά μέρη της Ιερουσαλήμ, τα οποία κάποια μέρα θα αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος του παλαιστινιακού κράτους. Ως Εβραίοι επιδιώκουμε τον τερματισμό αυτής της κρίσης και αναγνωρίζουμε ότι η διαρκής ειρήνη με δικαιοσύνη και για τις δύο πλευρές μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ενός νέου πνεύματος γενναιοδωρίας και μετάνοιας και από τις δύο πλευρές. Ο Πρόεδρος Trump έχει δέσει τα χέρια εκείνων που επιδιώκουν την ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων και έκανε δώρο στη Χαμάς και στους Ισραηλινούς εποίκους». Καθώς προσεγγίζει ο εορτασμός του Hanukkah των Εβραίων, «ο δικός μας αγώνας, στα αχνάρια της εθνικής μας απελευθέρωσης από την κατοχή της Ιουδαίας από μια καταπιεστική αυτοκρατορική δύναμη, είναι να αφιερώνουμε εκ νέου τον εαυτό μας στην αναζήτηση και για τον Παλαιστινιακό λαό των ίδιων δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και εθνικής αυτοδιάθεσης, όμοιας με τη δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ το 1948. Πρέπει επίσης να ξεπεράσουμε το δηλητήριο όλων των μορφών αντιδραστικού εθνικισμού, και να αντ 'αυτού να δεσμευτούμε για την ευημερία όλων των ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη και την σωτηρία του πλανήτη μας από την περιβαλλοντική καταστροφή, προς την οποία δυστυχώς βαδίζουν οι πολιτικές του Trump» (από το εβραϊκό Tikkun Magazin, http://www.tikkun.org/nextgen/jerusalem-and-chanukah-rabbi-lerners-letter-printed-in-s-f-chronicle). 
Η ανακοίνωση του Προέδρου Trump, όμως, δεν σχετίζεται ούτε με τις ανησυχίες περί εθνικής ασφάλειας. Είχα αρχικά εκτιμήσει πως η πρωτοβουλία του απέβλεπε στο να μεταθέσει το κέντρο βάρους της διεθνούς κρίσεως από την γειτονιά του (βλ. τους αποτυχημένους λεονταρισμούς του απέναντι στον παράφρονα - ή μήπως καλύτερο διπλωμάτη - ηγέτη της Β. Κορέας) στη Μέση Ανατολή, προκειμένου να πληγεί για άλλη μια φορά η Ευρώπη από ένα νέο μεταναστευτικό κύμα. Πολύ φοβούμαι, όμως, πως η επικίνδυνη αυτή ενέργεια έχει να κάνει με την εγχώρια πολιτική των ΗΠΑ, κάτι που άλλωστε ως υποψήφιος ο Trump υποσχέθηκε στους ευαγγελικούς υποστηρικτές του, οι οποίοι ουσιαστικά ήταν οι μόνοι που χαιρέτισαν την πράξη του. 
Όπως χαρακτηριστικά έγραψε στο Twitter η ιστορικός Diana Butler Bass, «από όλες τις πιθανές θεολογικές υποσχέσεις προς τους ευαγγελικαλιστές ψηφοφόρους του, αυτή ήταν η μεγαλύτερη. Ο Trump τους υπενθύμισε ότι πραγματοποιεί τη θέληση του Θεού σε αυτές τις τελευταίες μέρες». Είναι γεγονός, ότι οι ευαγγελικαλιστές έχουν έχουν κατά καιρούς υποστηρίξει, ότι η υποστήριξή τους στο Trump βασίζεται στην πεποίθησή τους, ότι… ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον απίθανο άνθρωπο για να εκπληρώσει το θέλημά του. Πώς όμως οι ακραίοι συντηρητικοί Αμερικανοί χριστιανοί επένδυσαν σε μια τέτοια λεπτή πολιτική της Μέσης Ανατολής;
Η αξιόπιστη αμερικανική ιστοσελίδα Conversation φιλοξένησε πρόσφατα την συγγραφέα του βιβλίου «Building God’s Kingdom» (Πως οικοδομείται η Βασιλεία του Θεού), καθηγήτρια των Θρησκευτικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Φλόριδας, Julie Ingersoll, η οποία με πειστικότητα υποστηρίζει πως αυτό είναι ένα βασικό βήμα στην εξέλιξη των γεγονότων που θα οδηγήσουν στη Δεύτερη Παρουσία. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για το πώς θα γίνει αυτό (https://theconversation.com/why-trumps-evangelical-supporters-welcome-his-move-on-jerusalem-88775).
Το έθνος του Ισραήλ και ο ρόλος της πόλης της Ιερουσαλήμ βρίσκονται στο επίκεντρο της θεολογίας των «τέλους της ιστορίας» - μιας μορφής «προδρομικού χιλιασμού» - που αγκαλιάστηκε από πολλούς Αμερικανούς συντηρητικούς Προτεστάντες.
Ενώ αυτή η θεολογία θεωρείται συχνά ως προερχόμενη από την «κατά γράμμα» ερμηνεία της Βίβλου, στην πραγματικότητα είναι μια νέα ερμηνεία που χρονολογείται στον 19ο αιώνα και σχετίζεται με το έργο ενός αυτοδίδακτου διδασκάλου της Βίβλου, του John Nelson Darby. Σύμφωνα με τον Darby, για να συμβεί αυτό, ο εβραϊκός λαός πρέπει να αποκτήσει τον έλεγχο της Ιερουσαλήμ και να οικοδομήσει έναν «τρίτο» Ναό στον τόπο που ήταν κάποτε ο πρώτος Ναός του Σολομώντα, αλλά και ο δεύτερος, μετά την καταστροφή του από τους Βαβυλώνιους και τους Ρωμαίους. Κατά την άποψη του Darby, αυτό θα ήταν ο απαραίτητος πρόδρομος για την «Αρπαγή», όταν δηλαδή ο Χριστός θα τους «αρπάξει" για να ξεφύγουν από τη χειρότερη επταετή περίοδο δεινών και αναταραχών πάνω στη Γη, την βιβλική «Μεγάλη Θλίψη». Έτσι θα ακολουθήσει η κοσμική μάχη μεταξύ καλού και κακού, που ονομάζεται Αρμαγεδών, κατά την οποία ο Σατανάς θα νικηθεί και ο Χριστός θα εγκαταστήσει επί της γης την βασιλεία του. Όλα αυτά έγιναν πολύ επίκαιρα, όταν ιδρύθηκε το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ το 1946.
Αλλά για να κατανοήσουμε τη δυναμική αυτού του τρόπου θεώρησης των εγκοσμίων πραγμάτων, είναι απαραίτητο να πάμε στη διάδοσή τους μέσω της «μάχης των πολιτισμών» που καθορίζει ποια συστήματα σκέψης διατηρούνται και ποια χάνονται στην ιστορία, κάτι δηλαδή σαν τον κοινωνικό δαρβινισμό, που επηρέασε και το Ναζισμό.
Η καθηγήτρια Julie Ingersoll αναλύει τις διάφορες πτυχές του συντηρητικού αμερικανικού προτεσταντισμού στην Αμερική, αναφορικά με τον πολιτισμό και την πολιτική. Αυτό ακριβώς, λέει, συμβαίνει και με το αφήγημα περί του τέλους του κόσμου, που βρίσκεται στον πυρήνα του τρόπου με τον οποίο αυτοί οι χριστιανοί κοιτάζουν τον κόσμο και την ιστορία. Η θεωρία αυτή διαδόθηκε τη δεκαετία του '70 με το βιβλίο ενός ευαγγελικαλιστή συγγραφέα, του Hal Lindsey με τίτλο «The Late Great Planet Earth» (Το τέλος του μεγάλου πλανήτη Γη, http://www.zondervan.com/the-late-great-planet-earth#). Ο Lindsey ισχυρίστηκε ότι η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1946 δημιούργησε μια αλυσίδα γεγονότων που θα οδηγήσουν στην Δευτέρα Παρουσία του Ιησού! Παρά την αξίωσή του να ερμηνεύεται η Αγία Γραφή κατά γράμμα, η θεωρία του απέχει κατά πολύ από την κυριολεξία, αφού για παράδειγμα οι ακρίδες που προβλεπόταν σε μία από τις πληγές στο βιβλίο της Αποκάλυψης ταυτίστηκαν «πραγματικά» με τα ελικόπτερα.
Το βιβλίο αυτό ακολούθησε και φιλμ με τίτλο «Κλέφτης στη νύχτα», που παιζόταν ακόμη και στις εκκλησιαστικές ακολουθίες τους (εδώ όλο το φιλμ, https://www.youtube.com/watch?v=GxmtzBkQo9o). Σύμφωνα με τη επιστήμονα Amy Frykholm, εκτιμάται ότι 50 έως 300 εκατομμύρια άνθρωποι είδαν αυτή την ταινία.
Η χρήση λαϊκών μέσων ενημέρωσης για την εξάπλωση ενός τρομακτικού οράματος για το τέλος της ιστορίας, προκειμένου να αναγκάσουν τους νέους σε μετάνοια συνεχίστηκε και τη δεκαετία του ‘80 με τη σειρά των αποκαλυπτικού χαρακτήρα μυθιστορημάτων του Frank Peretti, διαιρώντας ανθρώπους, ιδέες και πολιτικές, είτε με τον Θεό είτε με τον Σατανά, δημιουργώντας διχαστικές διαμάχες στην «μάχη των πολιτισμών» της εποχής μας. 
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι και μια δεκαετία αργότερα, όταν αντικαταστάθηκαν στη λαϊκή χριστιανική κουλτούρα από την κατηγορία του Tim LaHaye, εκ των συγγραφέων του βιβλίου για τον πόλεμο των πολιτισμών, «Skipping towards Armagedon», πως η…Αριστερά είναι πίσω από κάθε μοντέρνα εξέλιξη! Οι επιτυχία αυτών των προϊόντων υποκουλτούρας ήταν ένα βραβείο best-seller της New York Times, και επτά ρεκόρ πωλήσεων, αφού πούλησαν περισσότερα από 65 εκατομμύρια αντίτυπα.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού , βέβαια, αφού ένας αυξανόμενος αριθμός νέων που εγκατέλειψαν αυτές τις κοινότητες ομολογεί πως η τελεολογία των τελευταίων χρόνων ήταν το βασικό συστατικό της υποκουλτούρας που εγκατέλειψαν, χαρακτηρίζοντας πλέον τους εαυτούς τους ως «πρώην ευαγγελικούς” (ex-evangelicals) χαρακτηρίζοντας αυτές τις διδασκαλίες ως επικίνδυνες.
Είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από την επίκληση των μυθικών αυτών αφηγήσεων στην αμερικανική πολιτική. Χρησιμοποιούνται συχνά και εφευρίσκονται και επαναπροσδιορίζονται για να αναπτυχθούν σε διαφορετικούς χρόνους στην ιστορία. Ενώ οι υποστηρικτές και οι αντίπαλοι της απόφασης Trump συμφωνούν ότι οι συνέπειές της μπορεί να είναι κατακλυσμιαίες, ορισμένοι υποστηρικτές της δηλώνουν ευχαριστημένοι. Αυτό συμβαίνει επειδή την θεωρούν ως αίτιο της… επιστροφής του Ιησού και της εγκαθίδρυσης της Βασιλείας του.
Ο Θεός να μας φυλάει από τέτοιους χριστιανούς και τέτοιους πολιτικούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου